ماه رجب فرا رسيده است، ماه خودسازي، ماه تهيّا و آمادگي براي ورود به ماههاي شعبان المعظم و ماه رمضان. آغازگر فصل نيايش، انابه و دعا ماه رجب است. در آموزههاي ديني تآکيدات فراواني در خصوص جايگاه والا و رفيع اين ماه شده است. در بيان اهميت و جايگاه اين ماه بايد به اين نکته اشاره نمود که يکي از سنتهاي مهم اسلامي که از نظر عبادي تعداد کثيري از عبادات و مناسک مذهبي در آن جمع بوده و از بزرگترين مناسبت هاي ماه رجب ميباشد در اين ماه واقع شده و مومنان و مشتاقان در روزهاي سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم رجب مطابق با ايامالبيض، سه روز متوالي در مساجد جامع معتکف ميشوند و روزه ميگيرند و دعا و عبادت مينمايند. حضرت امام صادق (ع) در باره اهميت اين ماه به نقل از پيامبرگرامي اسلام (ص) ميفرمايند:« رجب ماه استغفار امت من است، پس در اين ماه طلب آمرزش کنيد که خداوند آمرزنده ومهربان است و رجب را «اصب» ميگويند زيرا که رحمت خداوند در اين ماه برامت من بسيار نازل مي شود.»[1] در همين ارتباط روايتي از رسول گرامي اسلام نقل شده است که فرمودند: « خداي متعال مَلکي را در آسمان هفتم قرار داده است که به آن مَلک داعي ( دعوت کننده) گفته ميشود. پس وقتي که ماه رجب ميرسد آن فرشته هر شب تا صبح فرياد ميزند: «خوشا به حال ذاکرين خدا! خوشا به حال گردن گزاران به بندگي خدا! » و خدا ميفرمايد: « من همنشين آن کسي هستم که با من بنشيند. من مطيع کسي هستم که مرا اطاعت نمايد. آن کسي را که از من طلب آمرزش نمايد، ميبخشم. ماه، ماه من است، بنده، بنده من است و رحمت، رحمت من است. پس هر که مرا در اين ماه بخواند، او را اجابت ميکنم و هر که از من درخواست نمايد به او ميبخشم و هر که از من طلب هدايت نمايد، او را هدايت خواهم کرد. من اين ماه را رشته و ريسماني ميان خود و بندگانم قرار دادهام پس هر که به اين ريسمان بياويزد به من خواهد رسيد.»[2] |
درباره این سایت